In maart 1989 wordt de vierde generatie SL-klasse (R129) tijdens de Automobil-Salon in Geneve geintroduceerd. Het ontwerp is van de hand van Brunno Sacco. De SL wint daarmee de "Car design Award" in 1990. Het is een auto zonder franje en met een lichte wigvorm. De iets uitgebouwde wielkasten, de spoilers voor de voorwielen, de zeer schuinstaande voorruit, de geslaagde achterkant en de standaard lichtmetalen velgen maken de auto tot een harmonieus geheel. Door verdere verfijning van de aerodynamische eigenschappen van de carrosserie kon de Cw-waarde van de Roadster met hardtop worden teruggebracht tot 0,32. De R129 was gebasseerd op een ingekorte bodemplaat van de E-klasse terwijl de aandrijflijn afkomstig was van de E-klasse en de S-klasse. Bij de R 129 SL500 werd voor het eerst een automatische rolbeugel gemonteerd die, in het geval de auto over de kop dreigde te slaan, binnen 0,3 seconde werd geactiveerd. De A-zuil was zo versterkt dat die niet zou gaan knikken. Standaard werd de slechts 34 kg wegende aluminium hard-top geleverd. In de tweede helft van 1993 wijzigd Mercedes de type aanduiding van haar modellen. Zo werd de 500 SL voortaan de SL500. Van de vierde generatie werden in totaal 204940 eenheden gebouwd, waarbij de SL 500 met 94.048 kopers de populairste was.
